Przewodnik dla rodziców dotyczący ślepoty barw: Jak pomóc dziecku rozwijać się i odnosić sukcesy

Ślepota barw jest powszechną chorobą, która dotyka miliony ludzi na całym świecie. Pierwszym zmartwieniem rodzica, u którego dziecka zdiagnozowano ślepotę barw, jest to, jaki wpływ będzie to miało na jego przyszłą edukację i rozwój. Na szczęście dostępnych jest wiele zasobów, które pomagają rodzicom w poruszaniu się po procesie wychowywania niewidomego na kolory dziecka w wieku dorosłym. W tym poście omawiamy, dlaczego ważne jest, aby rodzice rozmawiali o ślepocie barw ze swoimi dziećmi i jak mogą je wspierać, gdy dorastają w świecie zaprojektowanym dla ludzi, którzy widzą w pełnym kolorze

Zrozumienie ślepoty barw u dzieci

Ślepota barw jest powszechnym problemem, który dotyka miliony ludzi na całym świecie. Jest to również zaburzenie, które może być przekazywane rodzinnie, co sprawia, że jeszcze ważniejsze jest zrozumienie, jak działa wzrok dziecka, aby pomóc mu odnieść sukces.

Najbardziej znaną formą ślepoty barw jest niedobór czerwono-zielony, który występuje, gdy ktoś ma problemy z rozróżnianiem dwóch kolorów lub łatwo dostrzega odcienie zieleni w porównaniu do czerwieni i żółci. Ten rodzaj niedoboru kolorów występuje u około 8 procent mężczyzn na całym świecie; prawdopodobieństwo jego wystąpienia u kobiet jest mniejsze niż u mężczyzn, ponieważ mają one dwa chromosomy X zamiast jednego chromosomu X i jednego chromosomu Y, jak mężczyźni (ta różnica oznacza, że istnieje dwa razy więcej szans na mutacje).

Niektórzy ludzie mają problemy z widzeniem niektórych odcieni w obu kategoriach, ale nie innych; istnieją również inne rodzaje niedoborów niebiesko-żółtych, które są mniej powszechne, ale nadal występują wśród osób cierpiących na tę chorobę

Rodzaje ślepoty barw i ich rozpowszechnienie

Istnieją trzy Rodzaje ślepoty barw:

• Czerwono-zielona ślepota barw, która jest najczęstsza. Występuje u około jednego na 10 mężczyzn i jednej na 200 kobiet. Występuje, gdy czerwone lub zielone czopki w oczach nie działają prawidłowo, przez co nie widzisz niektórych kolorów tak dobrze, jak osoba, która nie ma tej formy ślepoty barw.
• Niebiesko-żółta ślepota barw, znana również jako deuteranopia (wymawiana jako "deu-ter-AN-oh-pee-uh"), jest mniej powszechna niż czerwono-zielona, ale nadal dotyka około 1% mężczyzn i 0,1% kobiet na całym świecie. Osoby z tym schorzeniem mają trudności z rozróżnieniem czerwieni/zieleni od niebieskiego/żółtego, ponieważ ich zielone czopki nie działają prawidłowo; mogą również widzieć niektóre odcienie niebieskiego jako fioletowe lub szare zamiast niebieskich (ponieważ ich niebieskie czopki nie działają prawidłowo).
• Całkowita ślepota barw - lub niezdolność do rozróżniania jakichkolwiek kolorów - jest bardzo rzadka: tylko 1 na 30 milionów osób ma całkowitą monochromatyczność (zwaną również achromatopsją).

Typowe wyzwania, przed którymi stają dzieci z daltonizmem

Dzieci niewidome na kolory mogą mieć trudności z robieniem rzeczy, które inne dzieci uważają za oczywiste. Mogą mieć trudności ze znalezieniem pasujących do siebie ubrań, zgubieniem się w drodze do szkoły lub na trening sportowy, a także z czytaniem map, znaków drogowych i liczb.

Mając przed sobą tak wiele wyzwań, ważne jest, aby wiedzieć, czego dziecko potrzebuje od ciebie, gdy dorośnie - i jak najlepiej wspierać je na tej drodze.

Komunikacja ze szkołą i nauczycielami dziecka

Jeśli Twoje dziecko ma ślepotę barw, ważne jest, aby poinformować szkołę o jego wyzwaniach i poprosić o pomoc. Powinieneś także poprosić o plan 504 (więcej na ten temat później) i udogodnienia lub modyfikacje, aby dziecko mogło odnieść sukces w szkole.

Podczas spotkania z nauczycielem (nauczycielami) należy wyjaśnić, co dzieje się ze wzrokiem dziecka i jak wpływa to na jego zdolność widzenia kolorów. Im więcej informacji na temat konkretnych potrzeb dziecka, tym lepiej będą oni przygotowani do zapewnienia mu odpowiedniego wsparcia w szkole!

Jeśli to możliwe, zabierz ze sobą kilka przykładów rzeczy, które mogą sprawiać mu problemy - może kolorowe ołówki lub kredki z domu? Pomoże to zilustrować, o czym mówimy, gdy mówimy o "widzeniu", że coś jest trudne".

Informowanie wychowawców o ślepocie barw u dziecka

Podczas spotkania z nauczycielem lub personelem szkoły ważne jest, aby rozumieli, czym jest ślepota barw. Będziesz także chciał powiedzieć im o konkretnym typie ślepoty barw Twojego dziecka, aby mogli pomóc mu uczyć się w środowisku przyjaznym dla osób niewidomych na kolory.

Nauczyciele muszą wiedzieć, jak pomóc dziecku w nauce w środowisku przyjaznym dla osób z daltonizmem, co oznacza dawanie mu dodatkowego czasu na testy i zadania domowe, upewnianie się, że na stronie nie ma żadnych elementów rozpraszających uwagę (takich jak podkreślenia), zapewnianie pomocy, takich jak książki na taśmie lub tłumaczenia brajlowskie, jeśli są dostępne, upewnianie się, że materiały drukowane, takie jak podręczniki, są wystarczająco duże, aby można je było wygodnie czytać bez pomocy powiększających, takich jak okulary/soczewki do czytania; jeśli to możliwe, należy mieć asystenta, który może zapewnić pomoc w czasie zajęć (może to obejmować pomoc w czytaniu stron zeszytu ćwiczeń).

Wreszcie, nauczyciele powinni być świadomi wszelkich szczególnych kwestii, które mogą pojawić się wyłącznie dlatego, że ktoś ma trudności z prawidłowym widzeniem kolorów: takie rzeczy mogą obejmować brak możliwości rozróżnienia podobnych odcieni, takich jak czerwony i różowy; trudności z oceną odległości między obiektami znajdującymi się w różnych odległościach od nas (np. czy czyjaś twarz znajduje się dalej niż inny obiekt); trudności z rozróżnieniem kolorów w określonych zakresach, takich jak zielony i niebieski.

Współpraca z nauczycielami w celu stworzenia wspierającego środowiska nauki

Jako rodzic jesteś pierwszym i najważniejszym nauczycielem swojego dziecka. Do Ciebie należy pomoc dziecku w poznaniu jego choroby i jej wpływu na zdolność widzenia kolorów. Powinieneś także być świadomy wszelkich innych rodzajów specjalnych potrzeb, które mogą wpływać na jego zdolność uczenia się - takich jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), dysleksja lub zaburzenia ze spektrum autyzmu - i współpracować z nauczycielami, lekarzami lub doradcami w razie potrzeby, aby mogli uzyskać wsparcie, którego potrzebują w szkole.

Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano ślepotę barw w szkole lub podczas badania wzroku w gabinecie optometrysty, porozmawiaj z jego nauczycielami o tym, jak diagnoza może być pomocna w tworzeniu środowiska, w którym nauka przebiega łatwo dla wszystkich zaangażowanych. Zapytaj ich, jakie zasoby istnieją w klasie i okręgu, które mogłyby pomóc w dostosowaniu się do potrzeb ucznia, przy jednoczesnym spełnieniu standardów akademickich określonych przez stanowe wydziały edukacji w całej Ameryce".

Dostosowanie środowiska domowego

Teraz, gdy wiesz już o ślepocie barw i jak pomóc swojemu dziecku, nadszedł czas, aby uczynić swój dom miejscem, w którym może się ono rozwijać.

• Oświetlenie przyjazne dla osób niewidomych na kolory: Jeśli masz górną oprawę oświetleniową lub lampę, która świeci bezpośrednio w oczy dziecka, wymień ją na taką, która ma dyfuzor na górze żarówki. Zmiękczy to światło i zmniejszy odblaski od błyszczących przedmiotów, takich jak okna lub lustra w ich polu widzenia.
• Meble i tekstylia przyjazne dla osób niewidomych na kolory: Jeśli w twoim domu znajdują się przedmioty w jaskrawych kolorach - zwłaszcza te, w których liczy się kontrast - upewnij się, że nie kolidują one z tym, co inni ludzie postrzegają jako różne odcienie szarości (np. czerń kontra biel). Ponadto, wybierając tkaniny obiciowe, staraj się trzymać neutralnych kolorów, takich jak brązowy/brązowy, aby wszyscy mogli cieszyć się wspólnym siedzeniem na kanapach, nie myląc się co do tego, czyja strona jest czyja!
• Odzież przyjazna dla osób niewidomych na kolory: Podobnie jak dorośli, którzy noszą okulary, potrzebują okularów przeciwsłonecznych na receptę, gdy wychodzą na zewnątrz w ciągu dnia, ponieważ promienie UV z czasem uszkadzają ich wzrok; dzieci, które urodziły się niewidome na kolory, mogą również potrzebować specjalnych okularów ochronnych, gdy są wystawione na zewnątrz w ciągu dnia, aby nie uszkodzić siatkówki podczas uprawiania sportów, takich jak piłka nożna, która wymaga dobrych umiejętności widzenia.

Wskazówki dotyczące tworzenia domu przyjaznego dla osób niewidomych na kolory

Oto kilka wskazówek, jak stworzyć dom przyjazny osobom niewidomym i niedowidzącym.

• Upewnij się, że zabawki dziecka są oznaczone. Możesz to zrobić, oznaczając zabawkę karteczką samoprzylepną lub korzystając z narzędzia do tworzenia etykiet, aby utworzyć niestandardowe etykiety dla przedmiotów w domu.
• Śledź rzeczy swojego dziecka. Łatwo jest zgubić małe rzeczy, takie jak wkładki do uszu lub długopisy, jeśli nie są one oznaczone - a wtedy nie będziesz mieć pojęcia, jakiego były koloru! Ponadto, jeśli kiedykolwiek będziesz chciał oddać jakiś przedmiot (lub go sprzedać), posiadanie wyraźnych etykiet znacznie ułatwi komuś innemu, kto ma podobne problemy ze wzrokiem jak Ty, znalezienie właściwej rzeczy, ponieważ wszystko jest wyraźnie oznaczone znakami na górze każdego z nich, określającymi, czy są czarne/białe itp.

Etykietowanie i porządkowanie przedmiotów, aby pomóc dziecku w wykonywaniu codziennych zadań

Możesz także pomóc dziecku, używając kodowania kolorami do porządkowania przedmiotów. Na przykład, jeśli chcesz upewnić się, że dziecko wkłada koszulę do kosza na pranie, a nie na wierzchu, oznacz każdą rzecz innym kolorem naklejki lub markera. W ten sposób, nawet jeśli nie widzi różnicy między czarnymi i białymi koszulami (co byłoby trudne dla osoby z czerwono-zieloną ślepotą barw), będzie w stanie stwierdzić, która z nich należy do którego miejsca ze względu na unikalną kombinację kolorów.

Jeśli zdecydujesz się nie używać naklejek, ale zamiast tego pisać bezpośrednio na odzieży za pomocą markerów permanentnych, upewnij się, że są one wykonane z nietoksycznych materiałów, aby nie podrażniać wrażliwej skóry ani nie powodować wysypek, gdy są noszone obok gołej skóry, takiej jak nadgarstki lub szyja podczas gorących letnich miesięcy!

Niektórzy rodzice stosują inną metodę zwaną "kodowaniem kolorami", w której przypisują określone kolory na podstawie częstotliwości użytkowania: Na przykład: niebieski może reprezentować mundurki szkolne, podczas gdy czerwony może oznaczać sprzęt sportowy, taki jak koszulki/spodenki do koszykówki itp.

Możesz również użyć tej techniki podczas organizowania rzeczy w domu - na przykład dopasowując pary skarpetek przed odłożeniem ich każdego wieczoru, aby każdy wiedział, gdzie dokładnie znajduje się która para, gdy nadejdzie poranek w przyszłym tygodniu! Nie ma tu jednak dobrej odpowiedzi, ponieważ każda rodzina ma inne preferencje co do tego, ile czasu spędzać na przygotowaniach z wyprzedzeniem, a ile na szybkim wykonywaniu zadań w ostatniej chwili - więc eksperymentuj, aż znajdziesz coś, co będzie najlepsze również dla Ciebie 🙂

Wspieranie dobrego samopoczucia emocjonalnego dziecka

Dobrostan emocjonalny jest również ważną częścią życia dziecka. Jako rodzic ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że ślepota barw może być źródłem stresu dla dzieci. Twój syn lub córka mogą mieć wrażenie, że są pomijani, gdy ich przyjaciele rozmawiają o kolorach, które widzą w szkole i telewizji, lub mogą mieć trudności z uczestniczeniem w zajęciach z przyjaciółmi z powodu swojego stanu.

Twoje dziecko może również doświadczać poczucia izolacji z powodu niemożności uczestniczenia w niektórych czynnościach - takich jak uprawianie sportu - które w dużym stopniu zależą od widzenia kolorów. Wreszcie, mimo że większość ludzi rodzi się z normalnym wzrokiem (co oznacza, że widzą wszystkie odcienie), niektóre osoby rodzą się z upośledzonym wzrokiem (a zatem widzą mniej odcieni), co może prowadzić do poczucia, że coś jest z nimi nie tak lub wstydu, ponieważ inni postrzegają ich jako mniej zdolnych niż inne osoby, które nie cierpią na tę chorobę".

Zachęcanie do otwartej komunikacji na temat swoich doświadczeń

Zachęcaj dziecko do mówienia o swoich doświadczeniach. Ważne jest, aby czuło się komfortowo, dzieląc się swoimi uczuciami, a Ty możesz mu w tym pomóc, upewniając się, że wie, że nie ma nic złego w mówieniu o tym.

Powinni również wiedzieć, że nie są osamotnieni w doświadczaniu ślepoty barw. Aż 8% mężczyzn i 0,5% kobiet ma jakąś formę niedoboru widzenia kolorów; oznacza to, że jest wielu innych, którzy mają podobne doświadczenia!

Wreszcie, zachęcaj do otwartej komunikacji między tobą a dzieckiem, aby wiedziało, że może bezpiecznie zwracać się do ciebie z pytaniami lub wątpliwościami dotyczącymi jego stanu, a także wszelkich kwestii związanych w szczególności z pracą szkolną lub sytuacjami społecznymi związanymi z kolorami (np. przy wyborze stroju).

Budowanie odporności i pewności siebie u dziecka z daltonizmem

Możesz pomóc swojemu dziecku w budowaniu pewności siebie i odporności poprzez:

Zachęcanie ich do podejmowania ryzyka i bycia niezależnym. Niewidome na kolory dzieci często czują, że muszą prosić o pomoc za każdym razem, gdy widzą coś nowego, ale wraz z wiekiem będzie to coraz mniej konieczne. Jeśli pozwolisz dziecku wyjść w świat bez ciebie (lub innych dorosłych), zacznie ono uczyć się, jak poruszać się po nim samodzielnie - i z mniejszym niepokojem!

Nauczenie ich, jak dobrze komunikować się z innymi, którzy nie podzielają ich problemów ze wzrokiem. Oznacza to uczenie ich, w jaki sposób ślepota barw wpływa na sposób, w jaki widzimy rzeczy, tak aby wszyscy wiedzieli, co się dzieje przez cały czas - niezależnie od tego, czy chodzi o wspólne czytanie znaków drogowych, czy też pytanie kogoś innego, czy ma w domu barwnik spożywczy, zanim przyprowadzi przyjaciela, który je zbyt dużo słodyczy (tak jak ja).

Pomaga również, jeśli wcześnie nauczymy nasze dzieci, jak najlepiej komunikować się ze sobą, gdy mówimy o kolorach; na przykład: "Niebo wygląda dziś na niebieskie" kontra "Myślę, że widzę niebieski". Chcemy, aby słowa naszych dzieci o ich doświadczeniach były dokładnie słyszane przez innych wokół nas, aby nikt nie był zdezorientowany co do tego, co dokładnie wydarzyło się podczas wydarzenia".

Narzędzia edukacyjne i zasoby dla dzieci niewidomych na kolory

Dostępnych jest wiele materiałów i aplikacji przyjaznych dla osób niewidomych na kolory. Niektóre z nich obejmują:

• Colorblind Pal, aplikacja, która pozwala zrobić zdjęcie dowolnego obiektu i zobaczyć go w różnych odcieniach i barwach, aby określić, jak dobrze można je rozróżnić.
• Colorblindness Quiz for Adults and Kids, który zawiera quiz online sprawdzający zdolność prawidłowego widzenia kolorów czerwonego, niebieskiego i zielonego.
• Badanie widzenia barwnego (CVT), które testuje zdolność danej osoby do postrzegania kolorów poprzez zadawanie jej pytań dotyczących różnych odcieni czerwieni, zieleni i błękitu, podczas gdy nosi ona specjalne okulary zwane filtrami, które blokują określone długości fal światła. CVT może być przeprowadzane przez optometrystę lub okulistę podczas badania wzroku; jednak nie zawsze jest to wymagane, ponieważ CVT są często wykorzystywane jako część procesów przesiewowych przed zatrudnieniem w firmach takich jak FedEx, gdzie pracownicy muszą być w stanie dokładnie wykrywać określone kolory, aby prawidłowo wykonywać swoje zadania, takie jak załadunek ciężarówek!

Materiały i aplikacje edukacyjne przyjazne dla osób niewidomych na kolory

Ślepota barw to upośledzenie wzroku, które dotyka blisko 8% populacji. Gdy dziecko cierpi na ślepotę barw, może mieć problemy z wyraźnym widzeniem niektórych kolorów lub odcieni, co może utrudniać mu naukę i osiąganie jak najlepszych wyników. Na szczęście dostępne są materiały edukacyjne i aplikacje, które pomagają dzieciom ze ślepotą barw odnosić sukcesy w szkole.

Dobrym pierwszym krokiem w kierunku upewnienia się, że dziecko otrzyma wsparcie, którego potrzebuje od swoich nauczycieli (i nie tylko), jest poinformowanie ich o jego stanie, aby mogli być przygotowani na wszelkie trudności, jakie może napotkać podczas nauki nowych pojęć. Oto jak to zrobić:

Strategie pomagające dziecku odnieść sukces w nauce

Ślepota barw nie jest upośledzeniem umysłowym, ale może utrudniać dzieciom naukę w szkole. Największym wyzwaniem dla dzieci z daltonizmem jest czytanie i rozumienie drukowanych słów. Jeśli Twoje dziecko ma problemy z czytaniem lub jeśli obawiasz się, że może mieć trudności z tą umiejętnością w przyszłości z powodu swojej ślepoty barw, istnieje kilka strategii, których możesz użyć, aby pomóc:

• Zacznij wcześnie - Upewnij się, że Twoje dziecko codziennie poświęca odpowiednią ilość czasu (co najmniej 20 minut) na ćwiczenie umiejętności czytania w domu przed wysłaniem go do szkoły. Kolorowe książki i inne materiały zaprojektowane specjalnie dla osób z wadami wzroku mogą być tutaj pomocnymi narzędziami - możesz nawet rozważyć otrzymanie tych przedmiotów od nauczycieli z wyprzedzeniem, aby były gotowe, gdy będą potrzebne!
• Używaj zakreślaczy - Podczas wspólnej pracy nad zadaniami domowymi rozważ używanie zakreślaczy zamiast markerów lub kolorowych kredek, ponieważ będą one łatwiejsze dla wzroku niż inne metody (zakładając, że twój się nie zmienia).

Wzmocnienie pozycji dziecka, aby mogło samo się bronić

Jako rodzic możesz pomóc dziecku nauczyć się bronić własnych interesów, zachęcając je do tego:

• Zadawaj pytania. Zachęcaj swoje dziecko, aby pytało swoich nauczycieli lub przyjaciół, którzy widzą kolory, jeśli potrzebują pomocy w zrozumieniu, jak coś wygląda. To zbuduje pewność siebie, a także zwiększy ich wiedzę na temat ślepoty barw.
• Dowiedz się o zasobach dostępnych w szkole lub w Internecie, które mogą pomóc im w zaspokojeniu ich potrzeb. Wiele szkół ma strony internetowe, które zawierają listę udogodnień dla uczniów niepełnosprawnych, które mogą obejmować takie rzeczy, jak szkła powiększające i dodatkowy czas na testy lub zadania (w razie potrzeby). Wiele zasobów internetowych oferuje również gry i ćwiczenia zaprojektowane specjalnie dla osób z daltonizmem!

Nauczenie dziecka skutecznego komunikowania swoich potrzeb

Dziecko ze ślepotą barw będzie musiało nauczyć się, jak skutecznie komunikować swoje potrzeby. Może ono korzystać z tych samych umiejętności, co każda inna osoba, takich jak mowa ciała i ton głosu, ale może też mieć trudności ze zrozumieniem, co masz na myśli, mówiąc coś w rodzaju "jabłko jest czerwone".

• Naucz swoje dziecko, że to w porządku, jeśli nie rozumie czegoś od razu. Możesz chcieć, by od razu odpowiedziało na pytanie, ale jeśli na pierwszy rzut oka nie wie, jak lub dlaczego coś działa tak, a nie inaczej, zachęć je, by nie wstydziło się zadawać pytań później (lub nawet po prostu poprosić o wyjaśnienie).
• Słuchaj uważnie, gdy dziecko próbuje wyjaśnić coś bardziej szczegółowo - nawet jeśli wydaje się to przesadą! Nawet jeśli niektórzy ludzie są w stanie szybko zrozumieć złożone tematy bez konieczności ich wyjaśniania (a inni mogą potrzebować wielu wyjaśnień), wszyscy odnoszą korzyści z tego, że te dodatkowe szczegóły są jasno określone, dzięki czemu nie ma nieporozumień między stronami zaangażowanymi w rozmowy, w których ważne informacje wymagają wyjaśnienia wystarczająco dobrze, aby wszyscy w pełni je zrozumieli, zanim przejdą do wspólnego procesu podejmowania decyzji".

Zachęcanie do niezależności i samodzielności

• Zachęcanie do niezależności i umiejętności samodzielnego radzenia sobie. Twoje dziecko może potrzebować nauczyć się bronić siebie i swoich potrzeb w sytuacjach, w których nie widzi, co się dzieje. Będzie to szczególnie ważne, jeśli nie będzie w stanie poprosić Cię o pomoc, na przykład podczas zatłoczonego wydarzenia lub funkcji szkolnej.
• Naucz swoje dziecko, jak skutecznie komunikować się z innymi, w tym z nauczycielami i kolegami z klasy, którzy nie mają takich samych problemów ze ślepotą barw jak ono, aby mogło wyjaśnić swoją sytuację bez poczucia zażenowania lub wstydu (co może prowadzić do negatywnych skutków).

Podnoszenie świadomości i wspieranie zrozumienia

Podnoszenie świadomości jest jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić, aby wesprzeć swoje dziecko. Oprócz podnoszenia świadomości w sobie, pomocne jest również edukowanie ludzi wokół siebie - członków rodziny, przyjaciół i współpracowników - na temat tego, co oznacza bycie niewidomym na kolory. Wyjaśniając ślepotę barw w prostych słowach i prosząc ich nie tylko o zrozumienie, ale także o zaakceptowanie dziecka takim, jakie jest (i jeśli to konieczne, dostosowanie), pomożesz stworzyć środowisko, w którym dziecko czuje się akceptowane za to, kim naprawdę jest.

Zaangażowanie innych w zwiększanie zrozumienia przynosi korzyści nie tylko własnej rodzinie; pomaga także innym rodzinom, których dzieci mogą doświadczać podobnych wyzwań w szkole lub pracy. W miarę jak coraz więcej osób staje się świadomych ślepoty barw i jej wpływu na codzienne życie, będziemy świadkami zwiększonej akceptacji całego społeczeństwa wobec osób zmagających się z tym schorzeniem

Edukowanie innych na temat ślepoty barw

Ślepota barw jest zaburzeniem genetycznym, a nie chorobą. Nie jest zaraźliwa i nie przenosi się z osoby na osobę, tak jak grypa czy inne choroby.

Nie jest to zaburzenie uczenia się, które wpływa na to, jak dobrze dziecko uczy się w szkole lub jak szybko potrafi czytać lub pisać. W rzeczywistości osoby ze ślepotą barw często mają wyższy niż przeciętny poziom inteligencji i są dobre w rozwiązywaniu zagadek!

Niedowidzenie barw (CVD) również nie jest oznaką choroby psychicznej. Chociaż niektórym osobom z zewnątrz może być trudno zrozumieć, jak to jest żyć z CVD, nie oznacza to, że Twoje dziecko ma jakiekolwiek problemy ze zdrowiem psychicznym - i Ty też nie!

Budowanie wspierającej społeczności dla dziecka

Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego dziecka, jest pomoc w budowaniu wspierającej społeczności.

Przyjaciele, nauczyciele i rodzice dziecka są częścią tej społeczności. Możesz również skontaktować się z innymi rodzicami, którzy mają dzieci ze ślepotą barw i profesjonalistami pracującymi z osobami niewidomymi barwnie.

Rodzice mogą kontaktować się ze sobą na wiele sposobów:

• Grupy Meetup - Ta strona internetowa umożliwia wyszukiwanie wydarzeń w okolicy związanych z rodzicielstwem lub edukacją (w tym specjalnymi potrzebami). Możesz wybierać spośród takich działań, jak zajęcia na temat tego, jak najlepiej wspierać swoje dziecko w nauce; grupy dyskusyjne na temat typowych wyzwań, przed którymi stają rodziny wychowujące dzieci ze specjalnymi potrzebami; randki, podczas których dzieci spotykają się bez rodziców, aby mogły grać w gry, podczas gdy dorośli rozmawiają; a nawet po prostu randki przy kawie, podczas których mamy/tatusiowie dzielą się wskazówkami! A jeśli nie ma jeszcze żadnej grupy spotkań, rozważ założenie jej samemu! Nie wymaga to wiele wysiłku, gdy już się zacznie 🙂
• Grupy na Facebooku - Istnieje kilka stron na Facebooku poświęconych specjalnie pomocy rodzicom w wychowywaniu dzieci ze ślepotą barw; niektóre koncentrują się głównie na dzieleniu się informacjami, podczas gdy inne zapewniają wsparcie poprzez funkcje prywatnych wiadomości tylko między członkami (więc żadne trolle nie są dozwolone!). Jeśli żadna z nich już nie istnieje, rozważ jej utworzenie!

Często zadawane pytania

Wnioski

Ślepota barw może być wyzwaniem dla dziecka, ale nie musi ograniczać jego zdolności do odniesienia sukcesu w życiu. Kształcąc się na temat najlepszych sposobów pomocy dziecku i budując dla niego środowisko integracyjne, możesz dać mu wszelkie szanse na sukces.

Artykuły, które mogą Cię zainteresować

Kolorowe okulary dla dzieci: Świetny sposób, aby zobaczyć więcej świata

Najlepszy przewodnik po kolorowych okularach dla dzieci

Odpowiednie produkty

COVISN TPG-500 okulary dla dzieci ze ślepotą barw

COVISN TPG-507 Okulary dla dzieci ze ślepotą barw